“Το επιθετικό παιδί μου”-5 τρόποι για να το βοηθήσετε.
Πολλές φορές τα παιδιά μας εκδηλώνουν επιθετικές συμπεριφορές και ίσως να χτυπήσουν και κάποιο φίλο τους ή οικογενειακό πρόσωπο. Η μαμά και ο μπαμπάς τότε είναι σε πολύ άσχημη θέση, όχι μόνο γιατί στεναχωριούνται που η συγκεκριμένη συμπεριφορά απέχει από αυτή που θα ήθελαν να διδάξουν στο παιδί τους, αλλά και επειδή ντροπιάζονται μπροστά σε ξένο κόσμο.
Η λύση δεν είναι απλή αλλά υπάρχει και θέλει υπομονή και επιμονή. Για να διαχειριστεί ένας γονέας τις κρίσεις επιθετικότητας εντέχνως, απαιτείται πρώτα από όλα να καταλάβει τις πιθανές αιτίες που προκάλεσαν αυτή την “έκρηξη”, καθώς και να τις προλάβει:
1. Τα παιδιά μπερδεύονται και “μπλοκάρουν” όταν έχουν πάρα πολλές επιλογές.
Προτιμούμε να του δίνουμε δύο εναλλακτικές επιλογές. Με αυτό τον τρόπο δεν θα “στρεσαριστεί” και επιπροσθέτως θα μάθει να είναι υπεύθυνο και ανεξάρτητο. Για παράδειγμα, “Θες να παίξουμε επιτραπέζιο το απόγευμα ή να πάμε στην παιδική χαρά;”. (Δεν λέμε: “Τι θέλεις να κάνουμε το απόγευμα;”)
Αν δεν θέλει να πλύνει τα δόντια του, τότε οι επιλογές που του δίνονται είναι και οι δύο αρνητικές, με αποτέλεσμα αυτό να το αναστατώνει έντονα, αφού δεν έχει διέξοδο.
3. Εφαρμόζουμε την διαδικασία των “2 σταδίων”. Στο πρώτο στάδιο το παιδί πρέπει να σταματήσει την άσχημη συμπεριφορά και το ενθαρρύνουμε να ηρεμήσει, παραμένοντας σε ένα συγκεκριμένο σημείο (π.χ. καρεκλάκι). Αφού περάσουν μερικά λεπτά (1′ για κάθε έτος του παιδιού) και έχει ηρεμήσει, τότε περνάμε στο δεύτερο στάδιο στάδιο, όπου με αγκαλιές και χάδια προσπαθούμε να το συζητήσουμε μαζί του.
4. Τα παιδιά συσσωρεύουν αρκετή ενέργεια κάθε μέρα και έχουν ανάγκη να την εξωτερικεύουν δημιουργικά σε δραστηριότητες, εντός αλλά κυρίως εκτός σπιτιού. Παιδιά που έχουν στο πρόγραμμά τους κάποιο άθλημα και τακτικές βόλτες σε χώρους που μπορούν να παίξουν με άλλα παιδιά, παρατηρούνται ως πιο ήρεμα και συνεργάσιμα.Επομένως, μια βόλτα στην παιδική χαρά (έστω και για λίγη ώρα) τις καθημερινές και μια μεγαλύτερη εκδρομή το Σάββατο ή την Κυριακή είναι μια καλή αρχή!
5. “Κινητοποιούμε” το μυαλό τους. Το παρακινούμε να διαβάσει παιδικά βιβλία, να ασχοληθεί με παζλ και γρίφους και έτσι πετυχαίνουμε να μειώσουμε τις στιγμές που το παιδί πραγματικά βαριέται.
