Καθημερινά υιοθετούμε συνήθειες που έχουν αντίκτυπο σε εμάς και τους γύρω μας. Όταν, βέβαια, βρίσκεται ένα παιδί απέναντί μας, είναι προτιμότερο να είμαστε δύο φορές προσεκτικοί και να φροντίζουμε ιδιαίτερα τις εκφράσεις και τις ενέργειές μας.

Διαφορετικά, ένας παιδικός νους μπερδεύεται και λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα από αυτά που θέλουμε πραγματικά να περάσουμε.

– Πότε συμβαίνει αυτό; “Συχνά” είναι η απάντηση, και συγκεκριμένα κάθε φορά που:

Είναι καλύτερο να συμφωνούμε από πριν ποιά επιλογή θα ακολουθήσουμε γύρω από ένα θέμα και στη συνέχεια να το ανακοινώνουμε στα παιδιά και να το συζητάμε μαζί τους.

2. Κάνουμε κρυφά κάτι από τα “απαγορευμένα”.

Σε όλους έχει συμβεί! Αφορά συνήθως φαγητό και μοιραία κάποιο όχι και τόσο υγιεινό, όπως είναι τα γλυκά, η πίτσα, κα. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται περισσότερα πράγματα από αυτά που μπορούν, ίσως, να εκφράσουν ανάλογα την ηλικία τους. Ωστόσο, καταλαβαίνουν και μπερδεύονται όταν συμπεραίνουν ότι ένας κανόνας ισχύει μόνο για αυτά, αλλά όχι για τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας.
Για παράδειγμα, μπορεί να παραγγείλουμε πίτσα το βράδυ (που έχουν ήδη κοιμηθεί), αλλά εκτός από την μυρωδιά που ίσως πιάσει η μυτούλα τους, μπορεί να δουν τα άδεια κουτιά και να αναρωτηθούν.

3. Τάζουμε κάτι και μετά το ξεχνάμε.

“Φάε τώρα το φαγάκι σου και το απόγευμα θα πάμε στις κούνιες”, αλλά δεν πήγαμε ποτέ γιατί μπλέξαμε με κάποια δουλειά. Ναι, η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές “πιάνει”, αλλά λίγες – συνήθως τις πρώτες (και τελευταίες). Τα παιδιά σύντομα καταλαβαίνουν αυτό το “παιχνίδι” και είτε αρνούνται να συνεργαστούν, είτε μαθαίνουν να παίρνουν αυτό που θέλουν μόνο με ένα τρόπο ανταλλαγής. Είναι προτιμότερο να μην τάζουμε κάτι αν δεν είμαστε  σίγουροι ότι μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε και αν το τάξουμε να το βάλουμε σε υψηλή προτεραιότητα.

4. Ασχολούμαστε συνέχεια με το κινητό μας.

Μια από τις πιο παγιωμένες συνήθειες των ανθρώπων στην εποχή της άμεσης και γρήγορης πληροφορίας είναι και αυτή. Συμβαίνει όταν είμαστε στη δουλειά μας, όταν πίνουμε καφέ με τους φίλους μας, αλλά και όταν ασχολούμαστε με το παιδί μας. Για έναν ενήλικα είναι, ίσως, πιο εύκολο να διαχειριστεί μια τέτοια απόρριψη ή αδιαφορία, αλλά όχι για ένα παιδί. Για αυτό συχνά θα δείτε το παιδί σας να εκδηλώνει διάφορες, περίεργες συμπεριφορές (που πιθανόν και να σας προκαλέσουν εκνευρισμό), προκειμένου να σας “τραβήξει” την προσοχή. Είναι προτιμότερο να πείτε “πρέπει να βρω κάτι πολύ σημαντικό και σε 10′ θα έρθω να φτιάξουμε το παζλ” παρά να είστε στον ίδιο χώρο με το παιδί, αλλά αυτό να εισπράττει ένα αδιάφορο βλέμμα.

5. Μιλάμε με ένταση και αρνητικές φράσεις.

Η υψηλή ένταση στη φωνή, οι άσχημες εκφράσεις και ο εκνευρισμός σίγουρα τραυματίζουν σοβαρά τα παιδιά. Μεγαλύτερη “ζημιά” και μπέρδεμα προκαλούν οι λεγόμενες “αρνητικές” φράσεις που μπλοκάρουν την σκέψη και προκαλούν σύγχυση στο παιδικό μυαλουδάκι. Οι περισσότεροι ενήλικες δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξη των “αρνητικών” φράσεων ή δεν μπορούμε να βρούμε έναν “θετικό” τρόπο να διαχειριστούμε τις καταστάσεις.
Ο παρακάτω πίνακας επισημαίνει μερικές από τις πιο συνηθισμένες φράσεις, καθώς και αυτές με τις οποίες μπορούν να αντικατασταθούν:

Διαβάστε όλο το άρθρο μας: “Πώς τα “μη” και τα “δεν” επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά.”