4 τρόποι να μάθετε την “Ευγνωμοσύνη” στο παιδί σας.
1. Πείτε του “Ευχαριστώ”
Για να ξεκινήσει ένα παιδί να λέει “ευχαριστώ”, πρέπει πρώτα να καταλάβει τι είναι αυτό και πότε το λέμε. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες μέσα στην ημέρα για να του το πείτε: Π.χ.
– όταν μαζεύει τα παιχνίδια του,
– όταν σας βοηθά στο με τις δουλειές του σπιτιού,
– όταν κάνει κάτι “γλυκό” για σας, όπως να σας δώσει ένα φιλάκι ή μια αγκαλιά,
– όταν κάνει κάτι καλό για ένα άλλο παιδάκι,
– όταν θα κάνει κάτι που του είπατε, χωρίς να το επαναλάβετε πολλές φορές.
2. Διδάξτε του πότε λέμε “Ευχαριστώ”
Σε όλους μας έχει συμβεί το σκηνικό nα μας “πέσουν τα μούτρα” γιατί το παιδί μας δεν είπε “ευχαριστώ” στον τάδε που του έφερε ένα δώρο. Ψυχραιμία!
Για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας:
– Συνηθίζουμε να λέμε “Σας ευχαριστούμε για το δωράκι μου μας φέρατε”.
Αυτή η φράση μετά από κάθε τέτοια κίνηση θα βοηθήσει το παιδί να καταλάβει ότι αυτές είναι οι λέξεις για να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας. Σιγά-σιγά θα το μάθει και κάποια μέρα δεν θα προλάβετε να το προφέρετε εσείς πρώτη.
Ας μη ξεχνάμε και το γεγονός ότι τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια στις μικρές ηλικίες-“ρουφάνε” ότι ακούνε & παρατηρούν.
3. Καλλιεργείστε του το αίσθημα της “Γενναιοδωρίας”
Και πώς να το κάνετε; Στην καθημερινότητά μας έχουμε κάποιες ευκαιρίες για να προσφέρουμε, αλλά επίσης είναι αυτές που δημιουργούμε, έτσι ώστε να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας, στο φίλο μας, κα. Ορίστε μερικές ιδέες:
– Φτιάξτε μαζί με το παιδί χειροποίητα δωράκια, όπως μια Κάρτα Ευχών, μια ζωγραφιά ή μια απλή χειροτεχνία που θα το χαρίσει στα μέλη της οικογένειας (γιαγιά, παππού, νονά). Αφορμή μπορεί να είναι η ονομαστική εορτή, τα γενέθλια, τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα…όρεξη να έχετε!
– Ενθαρρύνετε το να χαρίσει κάποιο παιχνίδι του στους φίλους του.
– Συμμετέχετε μαζί σε μια φιλανθρωπική ενέργεια δωρίζοντας μεταξύ των άλλων και κάποια από τα ρούχα του που πλέον δεν χρειάζεται ή ακόμα και παιχνίδια του. Προσοχή! Συζητήστε μαζί του για το ποιά θα είναι τα πράγματα που θα δώσετε. Ρωτήστε το και “μετρήστε” τη γνώμη του, έτσι ώστε να καταλάβει ότι είναι δική του απόφαση-δική του πράξη.
4. Δεν το “κακομαθαίνουμε”
Μεγάλη κουβέντα! Δύσκολο να το θυμάσαι πάντα και να το τηρείς κάθε στιγμή. Ειδικά όταν σε κατακλύζουν εκείνες οι άτιμες οι τύψεις για το πόσο καλός γονιός είσαι.
Το πιο εύκολο, λοιπόν, είναι να δίνουμε στα παιδιά μας ό,τι ζητάνε, χωρίς να πρέπει να προσπαθήσουν τα ίδια για κάτι. Η ζωή όμως, εκεί έξω, δεν είναι τόσο “εύκολα” πλασμένη. Δεν συμφωνείτε;
Ένα παιδί χρειάζεται όρια και κανόνες όχι μόνο για να μην κακομάθει, αλλά και γιατί αυτό του δημιουργεί ασφάλεια, όπως λένε οι ειδικοί παιδοψυχολόγοι.
Τι μπορείτε να κάνετε;
Ζητήστε του να διαλέξει ανάμεσα σε διάφορα αγαθά & δραστηριότητες που θα ήθελε, με τον όρο ότι μπορεί να επιλέξει ένα.
Για παράδειγμα: Τι προτιμά; Το παιχνίδι που είδε στη βιτρίνα ή μια βόλτα στην παιδική χαρά; Επιλέξτε αυτά που ταιριάζουν στο δικό σας παιδί και σίγουρα θα σκέφτεται καλύτερα τι θέλει, θα “ζυγίζει” την απάντηση του και θα εξοικειωθεί και με την έννοια της “υπευθυνότητας“. Μέσα στις επιλογές που θα δώσετε, μη ξεχάσετε , να προσθέσετε και αυτή της φιλανθρωπίας ( π.χ. “αυτό το μήνα τα χρήματα για το παιχνίδι να τα δώσουμε στο τάδε φιλανθρωπικό σκοπό”), εξηγώντας του παράλληλα πόσο σημαντικό είναι να κάνουμε “καλές πράξεις”.