Τα “τρομερά δύο” (Terrible Twos) αναφέρονται στο στάδιο ανάπτυξης του παιδιού στην ηλικία των δύο ετών – αλλά μπορεί να ξεκινήσει και νωρίτερα – και αφορούν τις αλλαγές στην συμπεριφορά και στον χαρακτήρα του.

Χαρακτηρίζονται από επιθετική συμπεριφορά (π.χ. χτυπήματα, κλωτσιές, δαγκώματα), από άρνηση με την λέξη “όχι” να πρωτοστατεί και από τη μη τήρηση των “κανόνων” σε συχνή βάση.

Τι προκαλεί τα “τρομερά δύο”;

Τα “τρομερά δύο” είναι ένα φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης ενός παιδιού, καθώς σε αυτήν την ηλικία περίπου βελτιώνει το περπάτημά του, την ομιλία και την κατανόηση και αρχίζει να μιμείται ό,τι κάνουν οι άλλοι.

Το παιδί ενσωματώνει συνήθειες που έχουν σχέση με την ρουτίνα των ενηλίκων, και έτσι συχνά είναι πρόθυμο να βοηθήσει στον καθαρισμό του σπιτιού, να μιλήσει στο τηλέφωνο και να πλύνει τα χέρια του. Επίσης, “δοκιμάζει” τον βαθμό της ανεξαρτησίας του, θέλοντας να κάνει μόνο του πράγματα, αλλά παράλληλα θέλει και κάποιον να είναι κοντά και να το παρακολουθεί.

Σημάδια για τα “Τρομερά Δύο”.

Παρόλο που δεν υπάρχει συγκεκριμένη λίστα, τα παρακάτω σημάδια μπορεί να αποτελέσουν μια ένδειξη ότι το παιδί σας περνάει την φάση των “Τρομερών Δύο”.

• Απογοήτευση όταν οι επιθυμίες του δεν είναι πλήρως κατανοητές. Ένα κοινό σύμπτωμα των “τρομερών δύο” είναι η απογοήτευση του παιδιού όταν ο γονέας δεν μπορεί να “διαβάσει” το μυαλό του. Για παράδειγμα, μπορεί το παιδί να ζητήσει νερό και να αρχίσει να κλαίει επειδή του δώσατε σε ένα κόκκινο φλυτζάνι αντί σε ένα μπλε.
• Κλωτσιές, δαγκώματα και χτυπήματα. Επειδή ένα νήπιο δεν μπορεί να εκφράσει με λέξεις την επιθυμία του χρησιμοποιεί τις κινήσεις του σώματός του για να αποκαλύψει τα συναισθήματά του, με αποτέλεσμα να εκδηλώνει “άσχημη” συμπεριφορά.

• Νεύρα. Τα κλάματα και η επιμονή να κυλιέται στο πάτωμα (π.χ. του supermarket) και να “σπαράζει” είναι ένα χαρακτηριστικό της αναπτυξιακής αυτής φάσης.
• “Όχι”. Τα παιδιά τείνουν να κάνουν υπερβολική χρήση αυτής της λέξης στα “Τρομερά Δύο”. Ακόμα και σε καταστάσεις που τους αρέσουν, όπως το να αποκτήσουν ένα νέο παιχνίδι ή να απολαύσουν το αγαπημένο τους γλυκό, η αρχική τους αντίδραση είναι αρνητική – στην πορεία, βέβαια, αλλάζουν γνώμη.
• “Δικό μου”. Σε αυτό το στάδιο, τα νήπια μαθαίνουν την έννοια της ιδιοκτησίας, μέσα από φράσεις που συνηθίζουμε να τους λέμε, όπως “αυτό το παιχνίδι/ποτήρι είναι δικό σου” και πολλές φορές ‘αρπάζουν’ πράγματα που δεν του ανήκουν – ακόμα και από τα κατοικίδια ζώα.

Το καλό νέο είναι ότι η κατάσταση αυτή δεν θα διαρκέσει για πάντα και η συμπεριφορά του παιδιού σας θα αλλάξει μόλις καταφέρει να επικοινωνήσει με επιτυχία και αμεσότητα αυτό που θέλει.

Όσο για την στρατηγική που θα ακολουθήσετε για να αντιμετωπίσετε την φάση “Τρομερά Δύο” εξαρτάται από τη μοναδική προσωπικότητα του παιδιού σας, καθώς και την δική σας υπομονή και επιμονή στους κανόνες πειθαρχίας.