0 Comment
Το συναίσθημα της ζήλιας στα παιδιά.
Ορισμός
Η ζήλια είναι ένα έντονο, δυσάρεστο και πολλές φορές επώδυνο συναίσθημα, που βιώνουν τα παιδιά. Παρ’ όλα αυτά πρόκειται για ένα φυσιολογικό, ψυχικό φαινόμενο για τον παιδικό ψυχισμό και παρουσιάζει μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με τη ζήλια που εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Ένα παιδί που ζηλεύει δεν σημαίνει ότι δεν αγαπά κιόλας, όπως συμβαίνει στους “μεγαλύτερους”.
Αιτία
Η αιτία που “φουντώνει” τη ζήλεια είναι η συναισθηματική στέρηση που νιώθουν, καθώς κάτι που θεωρούν δικό τους-κτήμα τους, αισθάνονται ότι πλέον δεν τους ανήκει. Συνήθης αφορμή είναι ο ερχομός του νέου μωρού στην οικογένεια και η απώλεια της αποκλειστικότητας. Το παιδί αισθάνεται ότι μοιράζεται πλέον την αγάπη και το ενδιαφέρον των γονιών του και χάνει όλα όσα είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ηλικία
Το συναίσθημα της ζήλιας μπορεί να εμφανιστεί σε μωρά ηλικίας μόλις 6 μηνών, αλλά συνήθως το συναντάμε σε παιδιά που έχουν συμπληρώσει το πρώτο έτος της ζωής τους.
Πώς εκδηλώνεται;
Ο τρόπος που εκφράζει κάθε παιδί το συναίσθημα της ζήλιας διαφέρει και εξαρτάται από την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Άλλα παιδιά έχουν έντονες αντιδράσεις-μεγάλης έντασης, και άλλα εκφράζουν την ζήλια που νιώθουν με “λεπτές” κινήσεις που δύσκολα μπορούν να διακριθούν με την πρώτη “ανάγνωση”. Στο τρόπο που ένα νεαρό άτομο θα εκδηλώσει μια συμπεριφορά ζήλειας, σημαντική επίδραση έχει το οικογενειακό περιβάλλον και οι συνθήκες που επικρατούν εντός του σπιτιού.
Η ζήλεια μπορεί να εκδηλωθεί με:
– επιθετικότητα & θυμό,
– επιθετικότητα & θυμό,
– διαταραχές στην συμπεριφορά,
– υπερπροσπάθεια ή εκδήλωση παραίτησης,
– επίδειξη ιδιαίτερου ενδιαφέροντος-θαυμασμού ή πλήρους αδιαφορίας προς το πρόσωπο που ζηλεύει το παιδί, (π.χ. αδελφάκι).
– την συνεχή ζήτηση της προσοχής των γονέων.
κορυφή
Αντιμετώπιση
Αν και δεν μας ξαφνιάζει η ύπαρξή της, η ζήλια απαιτεί την άμεση και έγκαιρη παρέμβαση των γονέων. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, διότι αν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, ελοχεύει ο κίνδυνος να εδραιωθεί ως συμπεριφορά και να προκαλέσει προβλήματα και δυσκολίες στην σύναψη υγιών, κοινωνικών σχέσεων.
– Αν περιμένετε το αδελφάκι του, ξεκινήστε να το προετοιμάζετε ψυχολογικά μερικούς μήνες πριν. Μιλήστε του για αυτό και ρωτήστε το να σας πει την γνώμη του για μερικά απλά ζητήματα, δείχνοντάς του ότι το “υπολογίζετε”.
– Προσπαθήστε να αποφεύγετε τις συγκρίσεις ανάμεσα στα παιδιά, ακόμα και τις πιο ανεπαίσθητες.
– Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του. Αν νιώθει θυμό ή στεναχώρια, ακούστε τι έχει να πει και προσπαθήστε να νιώσετε ό,τι νιώθει.
